Het is Amerikaanse wetenschappers gelukt om bij kernfusie meer energie op te wekken dan het opstarten van de reactie kost. Een wetenschappelijke doorbraak, maar op de route naar schone energie heeft het nog nauwelijks effect.
[...]
Wetenschappelijk gezien is deze stap een grote doorbraak, zegt Egbert Westerhof, leider van de afdeling fusie-energie van energieonderzoeksinstituut DIFFER. ‘De efficiëntie van fusie-experimenten drukken we uit als Q, dat is de verhouding tussen de energie die het experiment oplevert en de energie die er in gaat. Voor dit Amerikaanse experiment was Q dus 1,5. In experimenten waar de fusie wordt opgewekt door een deuterium-tritiummengsels in een afgesloten ruimte te verhitten met stroom, elektromagnetische straling, en beschietingen met atoombundels, zoals bij de experimenten van de Tokamak Fusion Test Reactor (TFTR) en de Joint European Torus (JET) , is men tot nu toe niet verder gekomen dan een Q van 0,6.’
[...]
Een gamechanger voor de energievoorziening is deze techniek niet, zegt Westerhof. ‘De weg van deze experimenten naar een elektriciteit producerende fusiereactor is een lange. Dat is feitelijk ook niet de belangrijkste doelstelling van dit onderzoek geweest.’
Wie de website van het LLNL er op naslaat, ziet inderdaad dat daar fundamenteel onderzoek wordt gedaan ‘om nucleaire wapens beter te begrijpen’ – al wordt ook de zoektocht naar schone energie genoemd.
[...]
In Europa is de zoektocht naar een goede manier om energie uit kernfusie te halen inmiddels nog in volle gang. Naast de JET is er het samenwerkingsproject ITER, waarin 35 landen samen aan een kernfusiereactor werken. ‘De doelstelling daar is een Q van 10 te bereiken’, zegt Westerhof. Dat betekent dat er tien keer meer energie uit de reactor moet komen dan er in gaat.
Return to the Media clippings page.